Elvis Presley is geboren als: Elvis A(a)ron Presley op: 8 januari 1935 in: Tupelo, Mississippi in het arme gezin van: Gladys Love Smith en Vernon Elvis Presley. Zijn tweeling broertje: Jesse Garon Presley kwam helaas levenloos ter wereld. Op 10 jarige leeftijd deed Elvis voor het eerst mee met een talentenjacht en zong hij het liedje: “Old Shep” van Countryzanger: Red Foley. Een jaar later kreeg hij van zijn moeder zijn eerste gitaar en kreeg hij les van zijn oom Vester.
Vernon Elvis Presley & Gladys Love Smith. Gladys, Vernon & Elvis.
Al vanaf het begin dat Vernon en Gladys getrouwd waren, gingen ze iedere zondag naar de kerk. De kerk die ze bezochten heette: The First Assembly of God Church en stond in Memphis. Ook Elvis werd vanaf zijn geboorte elke zondag daar mee naar toe genomen. Al op zeer jonge leeftijd leerde Elvis in deze kerk: Magdaline Morgan (ook wel: Maggie genoemd) kennen, en de twee raakten bevriend met elkaar. Op de leeftijd van 9 of 10 jaar werden de twee verliefd. Op 13-jarige leeftijd smeekte Elvis zijn ouders om met Magdaline te mogen trouwen, die uiteindelijk een huwelijksdocument voor Elvis gingen halen in: het gemeentehuis van: Pontotoc, Mississippi, waar zijzelf ook waren getrouwd. Elvis vult zelf de gegevens in en vervalste de handtekening van Magdaline op het document. De trouwdatum werd op: 11 september 1948 gezet. De relatie van Elvis en Magdaline eindigde in november 1948, toen de familie Presley naar Memphis, Mississippi verhuisden. Naar eigen zeggen was Magdaline niet op de hoogte van het document, dat in 1992 werd gevonden.
Elvis Presley & Magdaline Morgan Trouwakte van Elvis & Magdaline
Op een zaterdag in juli 1953 besloot Elvis, als cadeautje voor zijn moeder, voor 3 Dollar en 98 cent een single op te nemen bij: Sun Records in Memphis, Tennessee, met op de A-kant het nummer: “My Happiness”, en op de B-kant: “That’s when your heartaches begin” en maakte daarmee zo’n grote indruk, dat hij een tijdje later een platencontract kon tekenen bij: Sun Records. Begin februari 1953 had Elvis een relatie met de 15-jarige: Dixie Locke, die hij leerde kennen in: “The Rainbow Rollerdome” in: Memphis. Deze relatie eindigde in oktober 1955, omdat Dixie niet kon omgaan met de roem en de vrouwelijke fans van Elvis. In juli 1954 kwam de eerste single uit dat: “That’s Alright, Mama” heette, en een groot succes werd. Elvis vormde samen met: Winfield “Scotty” Moore (gitaar) en Bill Black (contrabas) de band: ‘The Blue Moon Boys’ om optredens te kunnen verzorgen. In 1955 kwam: Dominic Joseph “D.J.” Fontana (drums) de band versterken. Al vroeg in Elvis zijn carrière omringde hij zich met een groep mannen, die: “The Memphis Mafia” genoemd werden. Deze groep bestond vooral uit goede vrienden, kennissen en familieleden, die ervoor zorgden dat het Elvis aan niets ontbrak, en ook dienden zij voor de veiligheid van Elvis. Elvis had in 1955 een relatie met: June Juanico, deze relatie zou anderhalf jaar duren.
Scotty Moore, Elvis & Scotty Moore, Bill Black & Elvis Presley &
Bill Black D.J. Fontana Dixie Locke
De eerste manager van Elvis was: Bob Neal, maar die besefte al snel dat Elvis een grote ster zou worden en dat hij hem daarin niet verder kon begeleiden, en werd vervangen door de Nederlander: Colonel Thomas “Tom” Andrew Parker. (zijn Nederlandse naam was: Andreas “Dries” Cornelis van Kuijk, en is geboren op: 26 juni 1909 in: Breda.) De Colonel ontmoette Elvis in februari 1955 in: Palumbo’s Café in Memphis. Zijn nieuwe manager liet hem al snel een nieuw platencontract tekenen bij: RCA Records voor: 35.000 dollar, destijds een record bedrag.
Elvis & June Juanico Elvis & Bob Neal Elvis & Colonel Tom Parker
Op 11 januari 1956 werd het eerste album uitgebracht bij zijn nieuwe platenmaatschappij, dat simpelweg: “Elvis Presley” heette. Het was het eerste album in de Amerikaanse geschiedenis dat in 3 verschillende hitlijsten op nummer 1 stond, namelijk in de: Country & Western-, Rhythm & Blues- en in de Pop hitlijsten. Op 27 januari 1956 werd de single:”Heartbreak Hotel” uit gebracht en hij scoorde hiermee zijn eerste nummer 1 hit dat bekroond werd met een gouden plaat. In eerste instantie wilde het conservatieve management van RCA Records dit nummer niet uitbrengen als single, omdat ze het een verschrikkelijk nummer vonden. Maar na een beetje gepush van Elvis en zijn manager is RCA toch overstag gegaan. De single “Heartbreak Hotel” verscheen pas in 1958 op het album “Elvis’ Golden Records volume 1”. Vooral Elvis’ zijn optredens deden veel stof opwaaien. Veel mensen vonden de snelle heup bewegingen waarmee hij zijn podiumoptredens begeleidde schandalig en immoreel. Hij kreeg al snel vele bijnamen zoals: ‘Elvis the Pelvis’, ‘The Hillbilly Cat’ en ‘The King of Western Bob’. De bijnaam ‘Elvis the Pelvis’ beviel Elvis helemaal niet, en haatte de mensen die hem zo noemden.
Album – Elvis Presley Single – Heartbreak Hotel Elvis ontvangt gouden
plaat voor Heartbreak Hotel
In maart 1956 onderging Elvis, in het diepste geheim, plastische chirurgie. Hij was altijd al ontevreden over zijn neus geweest, en liet dat door: Dr. Maury Parks in: Hollywood, California veranderen. In de jaren 60 zou hij nog een aantal behandelingen hebben gehad voor zijn gezicht vanwege de vele littekens die hij had gekregen door de erge acne waar hij in zijn tienerjaren last van had. Op 18 juni 1975 zou hij zijn oogleden hebben gelift, en een face-lift hebben gehad volgens zijn medisch dossier. Op 26 september 1956 was Elvis, sinds lange tijd, weer in zijn geboorteplaats: Tupelo. Hij zou daar namelijk 2 optredens verzorgen tijdens de: “Mississippi-Alabama Fair and Dairy Show”. Tijdens één van deze shows stond op de eerste rij de 14-jarige: Virginia Wynette Pugh, die later onder de naam: Tammy Wynette een bekende Countryzangeres zou worden, en een grote hit scoorde met het nummer: “Stand By Your Man”. Nadat ze dit concert van Elvis had gezien, was ze meteen fan van hem geworden en besloot ze dat ze later ook zangeres wilde worden.
Tammy Wynette
In 1956 speelde Elvis in zijn eerste film die: “Love me Tender” heette. In totaal speelde hij in 31 bioscoopfilms. De Colonel had een aantal films afgewezen, onder andere: “The Girl Can’t Help It” omdat De Colonel 50,000 Dollar vroeg voor 1 liedje en dat niet kreeg, “The Defiant Ones” omdat Tony Curtis op het allerlaatst de rol kreeg, “Sweet Bird Of Youth” omdat De Colonel de film afwees vanwege het feit dat Elvis een Gigolo moest spelen en hij dat niet bij zijn imago vond passen (daarna kreeg Paul Newman de rol), “Your Cheatin’ Heart” omdat de weduwe van Hank Williams Senior niet wilde dat Elvis de rol van Hank Williams zou spelen, omdat zij vond dat Elvis zijn imago niet paste bij het beeld van Hank Williams. (George Hamilton kreeg daarna de rol) en: “A Star Is Born” zowel Jon Peters (Producer) als Barbra Streisand (Hoofdrolspeelster/Producer) wilden dat Elvis naast Barbra de hoofdrol zou spelen, ook Elvis was zeer geïnteresseerd en had de rol al aangenomen, maar De Colonel stak er een stokje voor omdat Elvis (volgens eigen zeggen) onderbetaald werd voor de film, omdat Elvis geen enkel liedje mocht zingen in de film, ook vond De Colonel het maar niets dat Barbra alle touwtjes in handen had en eigenlijk de hoofdrol speelster was. De Colonel wilde graag dat Elvis zijn naam groot bovenaan de posters en aanplakbiljetten werd gedrukt, maar dat was niet mogelijk volgens Barbra Streisand. (De rol ging daarna naar: Kris Kristofferson, tot groot ongenoegen van Elvis.) In 1957 koopt Elvis het landgoed: ‘Graceland’ in Memphis, Tennessee voor zo’n 102.500 dollar om daar samen met zijn ouders en oma te gaan wonen. Begin juni 1957 heeft Elvis een relatie met: Anita Wood, deze relatie zal tot 1962 duren.
Graceland Elvis Presley & Anita Wood
Op 19 december 1957 kreeg Elvis een brief waarin stond dat hij het leger in moest. De Colonel had kunnen regelen dat Elvis 60 dagen uitstel kreeg, zodat hij de film: “King Creole” af kon maken. Op 24 maart 1958 meldde hij zich voor de militaire dienst, en vertelde aan de grote getale pers die aanwezig was, dat hij de nacht daarvoor niet had kunnen slapen. Hij begon zijn dienstplicht in Fort Hood in Texas, en kreeg het het serienummer: 55310761. Elvis en zijn peleton werd uitgezonden naar Duitsland, waar hij op 2 oktober 1958 aankwam in: Bremerhaven, Duitsland. Toen hij eenmaal gesettled was, liet hij zijn familie overkomen en gingen ze tijdelijk wonen in een 5-kamer woning in de: Goethestrasse 14 in: Bad Nauheim. Daar ontmoet hij op: 13 september 1959 de 14-jarige: Priscilla Ann Beaulieu. Op 5 maart 1963 komt Countryzangeres: Patsy Cline, waarmee Elvis goed bevriend was, om bij een vliegtuigongeluk. Patsy Cline gebruikte de naam “Hoss” als troetelnaam voor haar vrienden en vriendinnen en noemde zich zelf “The Cline”. In 1962 ontmoette Patsy Elvis Presley tijdens een geldinzamelingsactie voor het St. Jude’s Children’s Research Hospital in Memphis en ze wisselden hun telefoonnummers uit. Na een zeer zeldzaam optreden van Elvis in The Grand Ole Opry (later zou blijken dat hij daar niet meer welkom was na dit optreden), waar ook Patsy aanwezig was als groot liefhebber van zijn muziek, gaf ze Elvis de naam “The Big Hoss”. Naast dat Patsy en Elvis goede vrienden werden, maakte Patsy ook regelmatig opnames met zijn achtegrondkoor “The Jordanaires”. Elvis waardeerde Patsy Cline heel erg, en is door dit tragische nieuws gebroken en zeer verdrietig. Een aantal persoonlijke brieven van Elvis, die hij naar Patsy Cline stuurde, zijn nu te bewonderen in het: “Patsy Cline Museum”, die te vinden is in: Nashville, Tennessee. Doordat Elvis zo goed bevriend was met Patsy Cline, raakte hij ook erg gesteld op Countryzangeres: Dottie West. Dottie West was de protegé van Patsy Cline en leerde van haar de kneepjes van het vak. Na de dood van Patsy, nam Elvis Dottie wel eens mee naar optredens, zodat ze ook weer van hem kon leren.
Patsy Cline Elvis & Dottie West
Begin jaren 60 kwam Priscilla naar Graceland om samen te gaan wonen met Elvis, wat uiteindelijk leidde tot een huwelijk. De kleine ceremonie werd op: 1 mei 1967 voltrokken op een hotelkamer in het: Aladin Hotel in: Las Vegas in het bijzijn van maar liefst 14 gasten, waaronder: Colonel Tom Parker, de familie van Priscilla, Vernon en familie en een paar leden van: “The Memphis Mafia”. Op 29 mei 1967 werd een 2e receptie gehouden op Graceland, voor iedereen die niet aanwezig kon zijn bij de 1e huwelijks receptie in Las Vegas.
Trouwring Elvis Presley
Precies 9 maanden later werd hun enig kind geboren, dochter: Lisa Marie. Het huwelijk van Elvis en Priscilla zou standhouden tot 1973. Na zijn huwelijk met Priscilla had Elvis nog 2 relaties, namelijk met: Linda Thompson (juli 1972 t/m oktober 1976) en met: Ginger Alden (november 1976 t/m augustus 1977), waarmee hij verloofd was. Ook had Elvis een lange (geheime) affaire met zangeres/actrice: Ann-Margret, die hij leerde kennen in: 1964 op de filmset van de film: “Viva Las Vegas”.
Elvis & Priscilla Beaulieu Elvis & Ann-Margret
Elvis & Linda Thompson Elvis & Ginger Alden
Op 3 december 1968 werd in Amerika een TV special van Elvis uitgezonden op televisie, “’68 Comeback Special” genaamd, die werd gesponsord door: “Singer Naaimachine’s”. Deze special kwam tot stand omdat Elvis het beu was om films te maken, en zijn fans weer wilde ontmoeten doormiddel van live concerten. Colonel Tom Parker had Elvis en de makers van de special erop gewezen dat het een traditionele Kerst special moest worden met overwegend kerstliedjes, en de titel van deze special zou zijn bedacht door De Colonel, en was: “Elvis and the Wonderful World of Christmas”. Maar de producers: Steve Binder en Bones Howe dachten daar anders over. Ze legden het concept uit aan Elvis, die meteen enthousiast was over het idee van een “ongedwongen jam partij” met zijn oude muziekmakkers zoals: D.J. Fontana, Scotty Moore, Charlie Hodge en Alan Fortas. Elvis had zich speciaal voor deze special een zwart lederen pak laten aanmeten, en was zeer nerveus om live zijn fans weer onder ogen te komen. Ook Priscilla zat tijdens deze special in het publiek samen met haar jongere zusje Michelle Beaulieu. Onder andere de volgende liedjes werden gezongen in deze special: “That’s All Right, Mama”, “Heartbreak Hotel”, “One Night”, “Love Me Tender”, “Tryin’ To Get To You”, “When My Blue Moon Turns To Gold Again”, “Lawdy Miss Clawdy” en “Are You Lonesome Tonight?”. Elvis sloot de special af met het nummer: “If I Can Dream” dat speciaal voor deze special geschreven is. In 1e instantie zou Elvis de special afsluiten met het nummer: “I’ll Be Home for Christmas”, maar zowel beide producers, als Elvis waren niet erg blij met deze afsluiter. Dus gingen de producers in gesprek met Elvis waarmee hij wilde afsluiten. Elvis liet weten dat hij zich zorgen maakten over de wereld nadat: Martin Luther King Jr. en Bobby Kennedy waren vermoord. Songwriter: Walter Earl Brown werd ingeschakeld, en hij schreef in vlot tempo het nummer: “If I Can Dream”. Colonel Tom Parker wilde in 1e instantie niet dat Elvis dit nummer opnam, maar Elvis hield voet bij stuk. Producer: Steve Binder kreeg voor deze productie een: Emmy Award uitgereikt.
Beide foto’s komen uit de ’68 Comeback Special
Op 8 juli 1972 maakte Colonel Tom Parker bekend dat Elvis een concert zou geven in: The Honolulu International Center in: Honolulu, Hawaii. Dit concert, met de naam: “Aloha from Hawaii” werd op: 14 januari 1973 via sateliet uitgezonden in maar liefst 40 landen, en duurde zo’n anderhalf uur. Het oorspronkelijke idee was van: Rocco Laginestra, die het had voorgesteld aan De Colonel die er in eerste instantie niets voor voelde. Toen Rocco het kantoor van De Colonel had verlaten, ging De Colonel met het idee er vandoor. De Colonel had dit geregeld omdat het onmogelijk zou zijn voor Elvis om in elke grote stad een concert te geven. Achteraf bleek dat de Colonel niet naar het buitenland wilde omdat hij in feite geen paspoort had (hij was op een illegale manier Amerika binnen gekomen) en daarom niet naar het buitenland kon reizen. Het concert werd geproduceerd door: Marty Pasetta, die ook de producer van vele: “Oscar” uitreikingen op tv was geweest. De kosten voor: “Aloha from Hawaii” waren ruim: 2,5 miljoen Dollar, en er werd naar schatting door 1,5 miljard mensen naar gekeken. Elvis was speciaal 25 pond afgevallen en had zich een nieuwe jumpsuit laten aanmeten door: Bill Belew. Deze witte jumpsuit met adelaar krijgt na het concert de naam: “American Eagle Jumpsuit”, en is bij de vele fans een grote favoriet. Elvis had Bill Belew de opdracht gegeven om 2 verschillende capes bij dit pak te maken, 1 korte en 1 lange. De bedoeling was om de lange te dragen, maar bij de repetities struikelde Elvis 2 keer, en vervloekte de lange cape. Daarna werd er besloten dat Elvis de korte zou dragen. Liedjes die onder andere werden gespeeld tijdens dit concert zijn: “See See Rider”, “Burning Love”, “You Gave Me a Mountain”, “My Way”, “Johnny B. Goode”, “I’m So Lonesome I Could Cry”, “Fever”, Suspicious Minds”, Welcome to my world” en “An American Trilogy”. De soundtrack met dezelfde titel werd op: 4 februari 1973 uitgebracht, en belande op nummer 1 in de Amerikaanse hitlijsten. Het zal de laatste nummer 1 zijn voor Elvis toen hij nog leefde.
Aloha from Hawaii Korte Cape Lange Cape
In 1974 scoorde Countryzangeres: Dolly Parton een nummer 1 hit met de single: “I Will Always Love You”, dat Dolly zelf geschreven had. Ze schreef het nummer naar aanleiding van haar professionele breuk met haar mentor en duet-partner, countryzanger: Porter Wagoner. Elvis hoorde dit nummer op de radio, en belde gelijk met zijn manager: Colonel Tom Parker met de boodschap dat hij moest achterhalen wie dit nummer zong en geschreven had, want hij wilde dit beslist opnemen. Later zou blijken dat hij dit nummer wilde opnemen voor: Priscilla. Colonel Tom Parker belde Dolly Parton op met de boodschap dat Elvis zeer geïnteresseerd was in dit nummer, en het wilde opnemen. Dolly was helemaal in de wolken dat Elvis het nummer wilde opnemen, en zei in 1e instantie dat ze er geen problemen mee had. Totdat Colonel Tom Parker in een 2e gesprek zei dat het een standaard procedure was dat de songwriter de helft van haar royalty’s van het nummer moest overdragen aan Elvis. Dolly zei daarna dat dat niet de manier van werken was, en dat ze dat nooit zal doen, vooral niet met dit nummer. Daarna werd de deal afgeketst, en Dolly heeft nooit spijt gehad van haar beslissing. Elvis had ook interesse in een ander nummer van Dolly, namelijk “Coat Of Many Colors”. Maar omdat de deal voor het nummer: “I Will Always Love You” was afgeketst, werd er geen werk van gemaakt. Later zou Dolly dit voorval gebruiken voor een item in 1 van haar shows in haar pretpark: “Dollywood” dat: “Dolly & The E Team – Elvises of the Sky” heette. In 1969 nam Dolly wel een nummer op van Elvis, namelijk: “In The Ghetto”. Dolly’s versie verscheen op het album: “My Blue Ridge Mountain Boy” dat in 1969 werd uitgebracht in Amerika. In 1983, tijdens een concert in London, zong Dolly het nummer “All Shook Up”, en deed een voltreffelijke imitatie van Elvis erbij. Klik HIER om naar het desbetreffende filmpje te gaan.
Dolly Parton – “I Will Always Love You” Dolly Parton – “Coat Of Many Colors”
Na de scheiding van Priscilla ging het snel bergafwaarts met Elvis, zijn ongezonde leef- en eetgewoontes, pillengebruik en drank die hij tot zich nam, begonnen hun tol te eisen. Hij had te kampen met vele lichamelijke beperkingen, ongemakken, ziektes en afwijkingen. De druk van het “Elvis zijn” en de stress van het artiestenleven sloopten zijn gezondheid. Elvis Presley overleed op: 16 augustus 1977 in Memphis, Tennessee op 42-jarige leeftijd aan, zou later blijken, een overdosis medicijnen. Elvis werd in een naadloze koperen kist met satijnen voering van 400 kilo opgebaard in de foyer van Graceland, hij droeg een wit pak, licht bauw overhemd + een donkerblauwe stropdas en had zijn TCB ring om zijn vinger. (Het pak + stropdas werd geleverd door zijn goede vriend Bernard Lansky). Meer dan 30,000 fans liepen langs de kist om afscheid van hun idool te nemen. Op 18 augustus 1977, tijdens een besloten ceremonie op Graceland waarbij zo’n 200 gasten aanwezig waren, onder andere: Ann-Margret, George Hamilton, Jerry Schilling, Priscilla Presley en haar familie, Linda Thompson, James Brown, Bernard Lansky (van kledingzaak “Lansky Brothers” die een winkel hadden in de bekende Beale Street in Memphis) en Colonel Tom Parker, werd Elvis herdacht. Tijdens de ceremonie stond de kist waar Elvis in lag, in de deuropening van de woonkamer naar de muziekkamer met de glas in lood ramen met de pauwen. De ceremonie duurde van 2 tot 4 uur ’s middags, en werd geleid door Pastoor: C.W. Bradley. Onder andere: J.D. Sumner & The Stamps, The Statesmen en Kathy Westmoreland zongen tijdens deze dienst Elvis zijn favoriete Gospel nummers, zoals: “Known Only To Him”, “How Great Thou Art”, Sweet Sweet Spirit”, “His Hand In Mine”, “When It’s My Turn” en “My Heavenly Father Watches Over Me”. Na de dienst werd de kist naar de auto gedragen, en reed de rouwstoet richting de begraafplaats in Memphis. Beide keren werd de kist gedragen door Memphis Mafia leden: Jerry Schilling, Joe Esposito, George Klein, Lamar Fike, Billy Smith, Charlie Hodge, Gene Smith en George C. Nichopoulos (ook wel Dokter Nick genoemd). De rouwstoet werd geleid door een politiemotor, daarachter een zilverkleurige Cadillac, daarachter de lijkwagen en daarna 17 witte limousines waarin de gasten zaten. Op de begraafplaats werd de kist in een mausoleum neergezet, en konden de gasten nog een laatste groet brengen aan Elvis. Op 27 oktober 1977 werden de lichamen van Elvis en zijn moeder: Gladys opgegraven en herbegraven in de “Meditation Garden” op Graceland, omdat er door vandalen een poging was gedaan om ’s nachts het lichaam van Elvis op te graven.
Vrienden dragen de kist van Elvis De rouwstoet op weg naar de
begraafplaats in Memphis
Tijdens zijn carrière heeft Elvis vele grote hits gescoord, onder andere met: “Love Me Tender”, “In the Ghetto” “Hound Dog”, “Don’t Be Cruel”, “All Shook Up”, “Suspicious Minds”, “(Let me be your) Teddy Bear”, “Don’t Cry Daddy”, “Return to Sender” en “Jailhouse Rock”. In 1986 werd Elvis geëerd met een plaats in: The Rock and Roll Hall of Fame, in 1998 in: The Country Music Hall of Fame, in 2001 in: The Gospel Music Hall of Fame, in 2007 in: The Rockabilly Hall of Fame en in: 2012 in The Memphis Music Hall of Fame. In 1996 kreeg Elvis Presley een ‘Ster’ op de befaamde: “Hollywood Walk of Fame”.
Elvis zijn ster op de Hollywood Walk of Fame