Biografie Colonel Tom Parker

          
Elvis Presley & Colonel Tom Parker 

Colonel Thomas Andrew Parker, beter bekend als: Colonel Tom Parker, is als: Andreas Cornelis van Kuijk geboren op: 26 juni 1909 in: Breda, Nederland. Hij werd als 7e van 11 kinderen geboren in het katholieke gezin van: Adam van Kuijk (geboren: 7 mei 1866 in: Geertruidenberg, Noord-Brabant) en Maria Elisabeth Ponsie (geboren: 2 september 1876 in: Geertruidenberg, Noord-Brabant) die op: 10 mei 1900 getrouwd zijn in Breda. Zijn vader: Adam was werkzaam bij: Van Gend en Loos, en overleed op: 7 juli 1925. Zijn moeder: Marie overleed in 1958 in: Eindhoven. ‘De kleine Dries’, zoals hij door iedereen wordt genoemd, had al op zeer jonge leeftijd diverse baantjes, zoals: bagage voor de toeristen sjouwen, rondlopen met reclameborden en krantenbezorger. Ook werkte hij vaak bij circussen als ze in de stad kwamen, want kleine Dries was dol op het circus en droomde ervan om ooit in de piste te kunnen staan.

Adam van Kuijk    Maria Elisabeth Ponsie                                           Andreas Cornelis van Kuijk in 1927
Adam van Kuijk & Maria Elisabeth Ponsie               Andreas Cornelis van Kuijk in 1927

Op 15-jarige leeftijd verhuist hij naar Rotterdam, en ging daar op verschillende boten werken in de haven. Op 17-jarige leeftijd droomt hij ervan om naar Amerika te gaan om daar zijn geluk te beproeven. In 1927, Dries was net 18 jaar, had hij een beetje geld bij elkaar gespaard, en voer hij illegaal met een schip mee naar Amerika. Hij kwam aan in: Mobile, Alabama, en komt bij een circus terecht. Nadat hij hier een tijdje mee had rond getourt door Amerika, ging hij terug naar Nederland. Weer terug in Nederland durfde Dries geen nieuw paspoort aan te vragen, want vlak voordat hij naar Amerika ging werd er een moord gepleegd in Breda. Men verdacht Dries ervan dat hij medeplichtig was, of dat hij wist wie het gedaan had. Op 20-jarige leeftijd gaat hij terug naar Amerika, zijn spullen op zijn kamer in Rotterdam achterlatend. In Amerika aangekomen, gaat hij opnieuw bij een circus werken, en korte tijd later gaat hij onder valse voorwendselen bij het Amerikaanse Leger. Door dit te doen word hij staatloos, want hij kon geen Amerikaans paspoort krijgen omdat hij illegaal naar Amerika was gekomen. Ook verspilde hij het recht op een Nederlands paspoort, doordat hij in een buitenlands leger had gediend. In het leger nam hij de naam: Tom Parker aan en vertelde dat hij in: Huntington, West Virginia was geboren, om zo te verhullen dat hij een illegale immigrant was. Hij deserteerde, en toen hij werd opgepakt kreeg hij als straf: een eenzame opsluiting. Dit leidde weer tot een zware psychose, waardoor hij in een psychiatrisch ziekenhuis terecht kwam waar hij 2 maanden verbleef. Daarna werd hij ontslagen door het leger vanwege psychopathisch gedrag en verhuisde naar Pensacola, Florida. Toen veranderde hij zijn naam in: Thomas Andrew Parker, en ging hij aan het werk als promotor voor een groot circus. In 1932 trouwde hij in: Tampa, Florida met de 27-jarige: Marie Francis Mott (geboren: 18 mei 1908), maar hier zijn geen officiële documenten van. Ook werd hij de stiefvader van haar zoon: Bobby Ross, die in 1977 overleed aan de gevolgen van de ziekte: MS. 

Colonel Tom Parker & Marie Francis Mott
Colonel Tom Parker & Marie Francis Mott

In 1938 ging Thomas Andrew Parker aan de slag als promotor voor de bekende zanger: Gene Austin, wiens carrière in het slob geraakt was in die tijd. Thomas gebruikte zijn trucjes die hij geleerd had bij de circussen, en het werkte. Binnen zeer korte tijd komt de carrière van: Gene Austin weer in de lift, en verhuisd Gene naar: Nashville, Tennessee. Gene had hem gevraagd om met hem mee te gaan, maar om onbekende redenen bleef hij in: Temple Terrace, Florida wonen bij zijn familie.

Gene Austin
Gene Austin

Hij gaat daarna aan de slag als zwerfdierenvanger bij een asiel. Hij nam de baan niet alleen aan voor het goede loon dat hij ervoor kreeg, maar ook voor de huurvrije woning boven het dierenasiel. Toen het asiel in geldnood kwam, organiseerde Thomas een benefiet concert om geld op te halen. Voor het concert reed hij naar: Tennessee om acts te zoeken, en wist hij Countryzanger: Eddy Arnold en Country-Comédienne: Minnie Pearl te strikken. Dit vond hij zo leuk, dat hij besloot om er zijn baan van te maken. In 1945 werd Thomas Andrew Parker manager van Countryzanger: Eddy Arnold, en liet Eddy een contract tekenen dat Parker 25% kreeg van wat hij verdiende. In de daarop volgende jaren hielp hij Eddy Arnold aan diverse hits, televisie optredens en live concerten.

Eddy Arnold                    Minnie Pearl
Eddy Arnold                                          Minnie Pearl

In 1948 kreeg: Thomas Andrew Parker de eretitel: “Colonel” van Gouverneur: Jimmie Davis, van de staat: Louisiana. Jimmie Davis, die voordat hij gouverneur werd, een countryzanger was, beloonde daarmee Thomas Andrew Parker voor het werk wat hij deed tijdens zijn verkiezingscampagne. In 1953 werd De Colonel door: Eddy Arnold ontslagen omdat hij meer tijd bestede aan de carrière van Countryzanger: Hank Snow. De Colonel liet het er niet zomaar bij zitten, en sleepte Eddy Arnold voor het gerecht en eiste 50,000 Dollar vanwege contractbreuk. Daarna richtte De Colonel samen met Hank Snow 2 bedrijven op, namelijk: Hank Snow Enterprises, die alle zaken behartigde voor Hank Snow, en: Jamboree Attractions, een succesvol bedrijf voor promotiedoeleinden voor beginnende Countryzangers.

Jimmie Davis                    Hank Snow
Jimmie Davis                                          Hank Snow

In februari 1955 hoorde De Colonel Elvis een keertje zingen in: Palumbo’s Café in Memphis, en was meteen zeer geïnteresseerd in hem. De 1e manager van Elvis was toen: Scotty Moore, die door Sun Records was aangesteld Elvis in de gaten te houden, zodat gewetenloze muziek promotors geen vat op hem zouden kunnen krijgen. Al snel werd Scotty vervangen door: Bob Neal, maar die besefte al snel dat Elvis een grote ster zou worden en dat hij hem daarin niet verder kon begeleiden. In februari 1955, tijdens een gesprek, gingen zowel Elvis als zijn manager: Bob Neal ermee akkoord dat De Colonel een aantal boekingen en promotiewerkzaamheden voor zijn rekening zou nemen. In de zomer van 1955 werd de rol van Colonel Tom Parker steeds groter, en was hij inmiddels gepromoveerd tot: “Speciaal Adviseur” van Elvis. Op 18 augustus 1955 werd er een nieuw contract getekend, en werd De Colonel Elvis zijn manager. Maar omdat Elvis op dat moment nog minderjarig was, moesten zijn ouders: Vernon & Gladys Presley het contract ondertekenen. Het 1e wat De Colonel deed was een grotere platenmaatschappij zoeken die interesse had in Elvis, want hij vond dat: Sun Records Elvis zijn carrière in de weg stond. Maar: Sam Phillips, de grote baas van: Sun Records, wilde Elvis niet zomaar laten gaan, en eiste: 40,000 Dollar (voor die tijd een zeer groot bedrag) om Elvis zijn contract af te kopen.

De Colonel & Elvis op 21 november 1955                    Sam Phillips van Sun Records
De Colonel & Elvis op 21 november 1955                     Sam Phillips van: Sun Records               

Nadat De Colonel dit afgehandeld had, ging hij op zoek naar een grote platenmaatschappij. Zowel: Mercury Records, Columbia Records en RCA Records toonden intresse in Elvis Presley. Na veel onderhandelen, werd op: 21 november 1955 een nieuw platencontract getekend bij: RCA Records. Meteen begon De Colonel zijn ‘nieuwe’ ster te promoten waar hij maar kon, en regelde in snel tempo optredens op televisie bij onder andere: The Milton Berle Show en: The Ed Sullivan Show, en zorgde er eveneens voor dat Elvis de best betaalde gast in die shows was. In 1956 tekende Colonel Tom Parker een contract met: Hank Saperstein, een Beverly Hills film merchandiser, die ervoor moest zorgen dat Elvis zijn naam een bekende merknaam zou worden. Overal waar de naam Elvis Presley opgezet kon worden werd ingezet, van bedelarmbandjes tot platenspelers, overal zag je Elvis zijn naam. Ook liet De Colonel buttons maken met de tekst: “I Hate Elvis”, en zelfs die verkochten goed. Eind 1956 leidde dit weer tot een record opbrengst van: 22,000,000 Dollar.

I Like Elvis Button     I Hate Elvis Button
I Like Elvis  —  I Hate Elvis Buttons

Elvis had, toen De Colonel zijn manager werd, aangegeven dat hij graag in films wilde spelen. De Colonel regelde voor Elvis een auditie bij: Paramount Pictures, die hem meteen een contract aanboden voor het maken van 7 films. In 1e instantie zou de filmcarrière van Elvis serieus aangepakt worden, en zou men goede rollen voor hem maken, maar De Colonel zag dit anders. Want hij vond de film industrie een goed middel om Elvis zijn muziek aan de man te brengen en zorgde ervoor dat Elvis alleen maar in musical films te zien zou zijn tot grote ergernis van Elvis zelf. Tegen het einde van 1956 betekende de deal met Paramount Pictures plus alle TV optredens dat Elvis Presley een van de meest bekende en best betaalde entertainers ter wereld was. In januari 1958 kreeg Elvis een brief, dat hij het leger in moest. De Colonel was erg blij met deze brief omdat Elvis De Colonel begon tegen te spreken, en niet meer alles wilde doen wat De Colonel hem opdroeg. Hij hoopte dat het leger hem zou omvormen naar een gehoorzaam mannetje, terwijl Elvis doodsbang was dat zijn carrière over en uit was als hij uit het leger zou komen. De Colonel maakte een deal met het leger, dat ze een aantal dingen mochten filmen tijdens de intreding van Elvis. Dit was zowel voor Elvis als voor het Amerikaanse leger een goed initiatief vond De Colonel. Heel Amerika kon zien dat Elvis zijn land wilde dienen, terwijl het voor het leger een mooie aangelegenheid was om meer mankrachten te werven. Terwijl Elvis in het leger zat, zorgde De Colonel ervoor dat Elvis zijn carrière levende bleef. Elvis had, voordat hij het leger in ging, nog snel een aantal singles opgenomen, zodat RCA Records in ieder geval genoeg materiaal had om uit te geven. Toen Elvis met zijn legereenheid naar Duitsland werd gestuurd, stuurde De Colonel een aantal van zijn vrienden naar Duitsland om Elvis in de gaten te houden. Want hij wilde niet dat Elvis werd beïnvloed door andere mensen, en na thuiskomst De Colonel zou ontslaan. Elvis had een paar keer aangegeven dat hij het erg op prijs zou stellen dat De Colonel hem bezocht in Duitsland, maar die weigerde en poeierde Elvis af met de smoes dat hij geen Duits kon spreken en niet durfde te vliegen. In maart 1960 keerde Elvis terug naar Amerika, en De Colonel zou De Colonel niet zijn, om Elvis op een grootste manier binnen te halen. Hij huurde een trein om Elvis en een paar van zijn vrienden op te halen uit: Washington DC, en naar Memphis te brengen. Onderweg stopte de trein bij elk station dat ze tegen kwamen zodat de fans konden zien dat hun grote idool terug was, foto’s konden maken en een handtekening scoren. 

   Elvis krijgt een leger kapsel aangemeten  Elvis word medisch gekeurd voor het leger  Elvis word medisch gekeurd voor het leger  Elvis word medisch gekeurd voor het leger
Elvis word medisch gekeurd en krijgt een leger kapsel voordat hij het leger ingaat

Frank Sinatra had De Colonel benaderd om Elvis officieel welkom te heten in Amerika, en er een TV-Show van te maken met de titel: “Welcome Home, Elvis”. De Colonel vond het goed, maar dan mocht Elvis maar 2 liedjes zingen en absoluut niet langer dan 8 minuten in beeld zijn, en vroeg daar een bedrag van: 125,000 Dollar voor. Frank Sinatra zou voor deze show veel minder geld krijgen, maar hij ging toch akkoord met deze deal. De show werd op: 12 mei 1960 uitgezonden. Na deze show vertelde De Colonel dat Elvis 3 films + bijbehorende soundtracks zou gaan maken, en zich daar op moest concentreren. Zo heel af en toe werd Elvis toegestaan om een live concert te geven, dat waren allemaal benefietconcerten. Zo gaf hij in 1961 3 benefietconcerten, 2 in Memphis en 1 op Hawaii. Daarna mocht Elvis geen live optredens meer doen van De Colonel. Elvis begon de films zat te worden, en kwam in opstand tegen De Colonel.

Elvis Presley & Frank Sinatra       Elvis Presley, Nancy Sinatra & Frank Sinatra
                           Frank Sinatra & Elvis Presley             Elvis, Nancy & Frank Sinatra   
(Beide foto’s zijn genomen op: 26 maart 1960)

Op 2 januari 1967 verliep het contract tussen De Colonel en Elvis Presley. Maar De Colonel wilde Elvis niet opgeven als cliënt, en hij onderhandelde net zo lang tot er een nieuw contract getekend werd tussen beide. Kreeg De Colonel eerst nog 25 procent van de winst van Elvis, met het nieuwe contract kreeg De Colonel nu 50 procent van de winst. Omdat Elvis nog steeds weerstand bood tegen De Colonel, bedacht De Colonel dat het tijd werd dat Elvis ging trouwen. Misschien dat een vrouw in zijn leven hem rustig kon houden, zodat hij niet meer dwars ging liggen. Ook de publiciteit die ontstond, toen het nieuws bekend werd dat Elvis ging trouwen, gebruikte De Colonel om Elvis opnieuw te promoten.

Bruiloft Elvis & Priscilla
Bruiloft Elvis & Priscilla

Na de ’68 Comeback Special zorgde De Colonel ervoor dat Elvis weer live optredens ging verzorgen  met een paar kleine tournees. Ondertussen Had De Colonel een contract getekend met: The International Hotel in Las Vegas dat Elvis daar maandelijks kon optreden voor een bedrag van: 125,000 Dollar per week waarvan de helft naar Colonel Tom Parker ging. En naast de verdiensten uit de merchandise, verdiende De Colonel meer geld dan Elvis op dat moment. In deze periode raakte De Colonel verslaafd aan het gokken. Hij was dan ook vaak te vinden bij de roulette tafels, waar hij grote geld bedragen verspeelde. Er gingen zelfs geruchten rond dat De Colonel een schuld had van: 30 Miljoen Dollar bij Het Hilton Hotel vanwege zijn gok verslaving. 

Colonel Tom Parker & Lisa Marie Presley
Colonel Tom Parker & Lisa Marie Presley

In mei 1973 besloten Vernon Presley (vader van Elvis) en De Colonel dat het afgelopen moest zijn met Elvis zijn overmatig medicijngebruik,  en huurden samen een detective in. Deze slaagde erin om de leveringen te stoppen. Niet lang daarna had Elvis andere dokters gevonden die de medicijnen wel wilden leveren. Tijdens een concert in september 1973 in: Het Hilton hotel in Las Vegas, Elvis was op dat moment stoned van de medicijnen, begint Elvis tijdens het concert de eigenaar van het hotel te bedreigen en uit te schelden omdat hij 1 van de obers had ontslagen waar hij goed bevriend mee was geraakt. De Colonel was woest op Elvis om deze actie, en denderde na het optreden de kleedkamer van Elvis binnen. De 2 mannen scholden elkaar uit, en Elvis zei tegen De Colonel dat hij op staande voet ontslagen was. De Colonel reageerde woest dat hij niet ontslagen kon worden omdat hij zelf zijn ontslag had ingediend. De Colonel verliet de kleedkamer en stelde een brief op dat Elvis hem een bedrag van: 2 Miljoen Dollar schuldig was om het contract af te kopen. Maar omdat Elvis niet zo’n groot bedrag had volgens Vernon, kon het contract niet ontbonden worden. Na 2 weken niet met elkaar gesproken te hebben besloten De Colonel en Elvis om de strijdbijl te begraven en het incident achter zich te laten en samen verder te gaan.

Oude foto van Colonel Tom Parker     Colonel Tom Parker in 1930
2 oude foto’s van Colonel Tom Parker

Nadat De Colonel een aantal goed betaalde tournees had afgeslagen onder andere in: Australië en Saoedi-Arabië, ging Elvis in het geheim op zoek naar een ander management. Na een aantal veelbelovende gesprekken te hebben gehad met het management: “Concerts West”, die onder andere het contract met De Colonel wilde afkopen en een Europese tournee wilden plannen, liepen de gesprekken tot niets uit helaas.

Colonel Tom Parker & Elvis Presley
Colonel Tom Parker & Elvis Presley

Toen Elvis op 16 augustus 1977 overleed, deed het De Colonel erg weinig volgens een aantal familieleden van Elvis. Op de vraag wat De Colonel nu ging doen omdat Elvis was overleden, zei hij: ik ga gewoon door met waar ik mee bezig was en dat is Elvis promoten en managen. Voordat De Colonel naar de begrafenis ging, ging hij naar New York om te zorgen dat er heel veel merchandise van Elvis gemaakt werd. Hij zou ervoor zorgen dat er veel vraag naar zou komen. De Colonel verscheen gekleed in een Hawaii-shirt, een slobberbroek, een honkbalpetje, ongeschoren en een dikke sigaar rokend op de begrafenis, enkele familie leden spraken hier logischerwijs schande van. Vlak voordat de begrafenis begon, zorgde De Colonel ervoor dat Vernon zijn handtekening zette op een contract, zodat De Colonel volledige rechten kreeg van de naam Elvis Presley, zijn beeltenis en zijn liedjes. 

Colonel Tom Parker bezoekt het graf van Elvis op Graceland        Colonel Tom Parker & Loanne Miller
Colonel Tom Parker bezoekt het                                             Colonel Tom Parker &
graf van Elvis op Graceland                                                                     Loanne Miller

In 1981 spande Priscilla Presley en Elvis Presley Enterprise een rechtszaak aan tegen Colonel Tom Parker. De zaak werd buiten de rechtbank om geregeld en De Colonel werd afgekocht voor een bedrag van 2 Miljoen Dollar, en mocht daarna niets meer met de naam: Elvis Presley of diens afbeelding verkopen en/of uitbrengen of zich uitgeven als de manager van Elvis Presley. Hierna tekende Colonel Tom Parker een contract bij: Het Hilton Hotel in Las Vegas, en ging daar aan de slag als adviseur, zodat hij zijn grote gok schulden kon afbetalen. Op 25 november 1986 overleed zijn vrouw Marie aan de gevolgen van dementie. In oktober 1990 hertrouwde De Colonel op 80-jarige leeftijd met zijn voormalige secretaresse: Loanne Miller die op dat moment 53 jaar is. Colonel Tom Parker overleed op: 21januari 1997 aan de gevolgen van een beroerte op 87-jarige leeftijd. Na een kleine privé ceremonie in Het Hilton Hotel in Las Vegas waar onder andere: Priscilla Presley, Eddy Arnold en Sam Phillips bij aanwezig waren, werd hij gecremeerd en is zijn as uitgestrooid op een onbekende plaats. Loanne Miller overleed op: 9 mei 2020 op 84-jarige leeftijd.

Voorkant rouwkaart Colonel Tom Parker   Binnenkant rouwkaart Colonel Tom Parker
Rouwkaart van Colonel Tom Parker