Elvis begon vanaf het jaar 1969 jumpsuits te dragen tijdens zijn optredens. Deze jumpsuits werden gemaakt door Bill Belew.
Bill Belew
Bill Belew is als William Lewis Belew geboren op 20 mei 1931 in Crozet, Virginia. Hij studeerde mode en kostuum design op The Parsons School of Design in New York City. Halverwege de jaren 60 werkte Bill als Afdelings-Chef op de kostuum afdeling van de NBC Studio’s in Burbank, California. Daar leerde hij producer Steve Binder kennen, die in 1968 een TV special aan het maken was samen met Elvis Presley. Steve was op zoek naar een speciaal kostuum wat Elvis kon dragen in deze special, maar kon nergens iets geschikts vinden. Hij legde zijn probleem voor aan Bill Belew, en die had meteen een idee. In 1968 was Denim (spijkerstof) helemaal hip, en daar kon je een prachtig pak van maken vond Bill. Bill zei ook dat hij Elvis nog nooit in een zwart leren pak had gezien, en dat hem dat waarschijnlijk wel heel goed zou staan. Producer Steve Binder vond het Denim pak maar niets en daarom stelde Bill voor om een zwart leren pak voor Elvis te ontwerpen die de uitstraling had van een Denim pak. Elvis was meteen enthousiast over dit idee, en kon niet wachten om het leren pak te passen. Toen het pak eenmaal klaar was en Elvis het voor de 1e keer aan had, zat het als gegoten. (Na de opnames van de ’68 Comeback Special, was het erg moeilijk om het pak weer uit te krijgen vanwege het vele zweten van Elvis, en omdat hij nooit ondergoed droeg.) Ook het witte pak, dat Elvis op het einde van deze TV special draagt en “If I Can Dream” zingt, is een ontwerp van Bill Belew. Elvis was zo blij met de 2 pakken, dat hij Bill Belew vroeg om meer pakken voor hem te ontwerpen die hij kon dragen bij zijn optredens.
Steve Binder Elvis backstage in het leren
’68 Comeback Special Suit
Toen Bill Belew ging samenwerken met Elvis voor de ’68 Comeback Special, wilde Bill een gouden pak maken dat gebaseerd was op het gouden pak van Nudie Cohn. Elvis liet Bill weten dat hij een grote hekel had aan het gouden pak, en niet opnieuw een gouden pak wilde aantrekken zodat hij eruit zou zien als een Clown. Toch kreeg Bill het voor elkaar dat hij toch een goudkleurig jasje aantrok in combinatie met een zwarte broek.
Het goudkleurige jasje gedragen in de ’68 Comeback Special
Bill kwam met het idee van de jumpsuits. De 1e Jumpsuit bestond uit 2 delen, een jasje en een broek, geïnspireerd op een karate pak. Dit pak kreeg de naam “Black Cossack Top Two-piece”, maar werd ook wel “Black Herringbone Suit” genoemd. Bill had speciaal voor deze pakken een hoge kraag ontworpen, die geïnspireerd was op de kleding van Napoleon. Achterliggende gedachte hiervan was dat de kraag een soort van omlijsting is, en dat de aandacht naar zijn gezicht zou worden getrokken.
In 1970 werden de Jumpsuits uit 1 geheel geïntroduceerd, waarbij vaak grote bijpassende riemen werden gemaakt (die geïnspireerd zijn op de riemen die boksers vaak winnen bij een bokswedstrijd). In januari/februari 1970 droeg Elvis een witte Jumpsuit dat “White Cossack Top Jumpsuit” heette. Dit pak wordt ook wel “White Pearl” of “Neck Cords Jumpsuit” genoemd. Vanaf dat moment worden de Jumpsuits uitbundiger gemaakt en komen er allerlei versierselen op. Over het algemeen zijn de Jumpsuits wit vanwege de lichten op het podium in Las Vegas, waar Elvis veel optrad. Men wilde nog wel eens gekleurde lichten gebruiken, en dat was dan goed te zien op de witte kleding die Elvis dan droeg. Er werd af en toe met andere kleuren ge-experimenteerd, en dan vielen of de kleuren van de lampen weg, of Elvis was erg slecht te zien, vandaar dat de meeste pakken wit zijn. Ook de kleding die Elvis droeg bij zijn ontmoeting met President Nixon in 1970 was ontworpen door Bill Belew.
Elvis & President Nixon in 1970
Eind 1971 werden er bij vele jumpsuits ook een cape ontworpen in dezelfde stijl als het pak. Een aantal bekende pakken zijn onder andere: “1973 American Eagle” (ook wel “Aloha Eagle Suit” of “Aloha Suit” genoemd), “Blue Swirl” (ook wel “Blue Rainbow suit” genoemd), “The Peacock Suit”, “1974 American Eagle”, “Mad Tiger Suit”, “Wheatsuit” (ook wel Light Blue Grass Suit of Cluster Suit genoemd), “Mexican Sundial” (ook wel Pizza Suit of Aztec Suit genoemd), “Aqua Blue Vine” (ook wel Blue Flower genoemd), “Black Pinwheel Suit” (ook wel Black Matador Suit genoemd), “White Pinwheel Suit” (ook wel White Matador Suit of Red Lion Suit genoemd), “Red Pinwheel Suit” (ook wel Burning Love Suit of Red Matador Suit genoemd), “Black Phoenix Suit” (ook wel Black Eagle Suit genoemd), “Chicken Bone” (ook wel Chicken Rib, Bear Claw of Black Aztec genoemd), “Fringe Suit”, “Chinese Dragon Suit”, “The Chain Suit”, “Red Ladder Suit”, “The Lucky Suit” (ook wel “Blue Swirl” genoemd) en “Totem Pole” (ook wel “Gypsy suit” genoemd).
Er gaat een verhaal de ronde over de “Peacock Suit”, dat trouwens Elvis zijn favoriete Jumpsuit was. Het pak was het duurste pak dat gemaakt is voor Elvis, het kostte 10.000 Dollar. Begin 2008 werd deze Jumpsuit verkocht via een veiling. Een privé verzamelaar, van “originele” Elvis items, betaalde het abnormale bedrag van maar liefst 300,000 Dollar voor de “Peacock Suit”. Dit is het hoogste bedrag dat ooit is betaald voor een kledingstuk van Elvis. Over de zwarte Adelaar op de: “Black Phoenix Suit” is ook een leuke anekdote te vertellen. Oorspronkelijk was het niet de bedoeling dat er een Adelaar op dit pak zou komen, maar 2 hoofden van Zebra’s die naar elkaar zouden buigen. Toen Elvis de schetsen voor het ontwerp zag, was zijn reactie “Die vogel heeft rare poten”, want hij hield de schets ondersteboven. Na dit voorval heeft de ontwerper van het pak van de Zebra’s een Adelaar gemaakt. Als je het pak ondersteboven bekijkt, kun je er nog steeds 2 Zebra koppen in ontdekken. Het “1973 American Eagle Suit” (ook wel: “Aloha Eagle Suit” of “Aloha Suit” genoemd) woog, zonder cape, riem en schoenen, ruim 20 kilo, en was het zwaarste pak dat Elvis ooit heeft gedragen. Elvis had Bill Belew de opdracht gegeven om 2 verschillende capes bij het “1973 American Eagle Suit” te maken, 1 korte en 1 lange. De bedoeling was om de lange te dragen, maar bij de repetities struikelde Elvis 2 keer, en vervloekte de lange cape. Daarna werd er besloten dat Elvis de korte zou dragen, en verdween de lange cape in een kast op Graceland.
Elvis met korte cape Elvis met lange cape
Op 14 februari 1973 was bokser Muhammad Ali in Las Vegas voor een training. Elvis was toevallig in dezelfde periode ook in Las Vegas, en omdat Elvis een groot bewonderaar was van Muhammad Ali bracht hij hem een bezoekje. Elvis nam ook een cadeau mee voor de bokser, namelijk een op maat gemaakte badjas ontworpen door Bill Belew. Muhammad was er erg blij mee, en droeg hem vaak bij belangrijke wedstrijden. Bij het optreden op 26 juni 1977 in Indianapolis, Indiana droeg Elvis het: “Mexican Sundial Suit”, dat later zijn allerlaatste optreden bleek te zijn.
Muhammad Ali De jas van Muhammad Ali
Naast de vele Jumpsuits die Bill Belew ontwierp voor Elvis, maakte hij ook de kleding die Elvis droeg in zijn vrije tijd, en zo ook af en toe voor Priscilla. Vanwege het feit dat Bill het erg druk had met het bedenken van de ontwerpen van de Jumpsuits en zijn andere werkzaamheden, liet hij vaak de ontwerpen maken door zijn compagnon Gene Doucette (geboren op 8 februari 1948 in Brooklyn, New York).
Gene Doucette
Naast het maken van Elvis zijn jumpsuits, maakte Bill Belew ook kleding voor onder andere: Josephine Baker, Ella Fitzgerald, Brooke Shields, Gloria Estefan, Gladys Knight, Milton Berle, Joan Rivers, Gladys Knight, Roberta Flack, Dionne Warwick, Donny & Marie Osmond en The Jackson 5. Ook ontwierp hij kleding voor onder andere: Musicals, Ballet Voorstellingen, Opera’s, Films en diverse TV shows en series.
Butch & Kim Polston
Op 25 mei 1983 gaf Bill zijn toestemming dat het bedrijf B&K Enterprises (De oprichters van dit bedrijf zijn Butch & Kim Polston) in Charlestown, Indiana zijn ontwerpen van Elvis zijn jumpsuits mochten gebruiken om er reproducties van te maken voor de vele Elvis imitators. Bill Belew overleed op 7 januari 2008 op 76-jarige leeftijd aan de gevolgen van Diabetes en een Hartstilstand. Hij is gecremeerd en zijn as is uitgestrooid over de zee.
Meer informatie op: www.b-k-enterprises.com.
Officiële naam: ’68 Comeback Special Suit Officiële naam: If I Can Dream Suit
Alternatieve naam: Black Leather Suit Alternatieve naam: The Gospel Suit/Dream Suit
Wanneer gedragen: Juni 1968 Wanneer gedragen: Juni 1968
Officiële naam: Black Cossack Top Two-Piece Suit Officiële naam: White Cossack Top Jumpsuit
Alternatieve naam: Black Herringbone Alternatieve naam: White Pearl/Neck Cords Suit
Wanneer gedragen: Augustus 1969 Wanneer gedragen: Januari-Februari-Maart 1970
Officiële naam: Fringe Suit Officiële naam: The Chain Suit
Alternatieve naam: N.V.T. Alternatieve naam: N.V.T.
wanneer gedragen: Augustus-September- Wanneer gedragen: Augustus-September-
November 1970 November 1970
Officiële naam: Red Ladder Suit Officiële naam: Black Pinwheel Suit
Alternatieve naam: N.V.T. Alternatieve naam: Black Matador
Wanneer gedragen: Augustus-September- Wanneer gedragen: November 1971 – Januari-
November 1970 Februari 1972
Officiële naam: White Pinwheel Suit Officiële naam: Red Pinwheel Suit
Alternatieve naam: White Matador Alternatieve naam: Red Matador/Burning Love Suit
Wanneer gedragen: November 197 – April 1972 Wanneer gedragen: April 1972
Officiële naam: Wheat Suit Officiële naam: The Lucky Suit
Alternatieve naam: Light Blue Grass Suit/Cluster Suit Alternatieve naam: Blue Swirl
Wanneer gedragen: Juni-Augustus 1972 Wanneer gedragen: Juni-Augustus-September 1972
– Februari 1973 – April 1973
Officiële naam: 1973 American Eagle Officiële naam: Aqua Blue Vine Suit
Alternatieve naam: Aloha Eagle Suit/Aloha Suit Alternatieve naam: Blue Flower Suit
Wanneer gedragen: Januari-Maart-Juni-Juli 1973 Wanneer gedragen: Augustus-September 1973
– Maart 1974 – Maart 1974
Officiële naam: Blue Swirl Suit Officiële naam: The Peacock Suit
Alternatieve naam: Blue Rainbow Suit Alternatieve naam: N.V.T.
Wanneer gedragen: Mei-Juni-Juli 1974 Wanneer gedragen: Mei-Juni-Juli-September-
– Oktober-November-December 1976 Oktober 1974
Officiële naam: 1974 American Eagle Suit Officiële naam: Mad Tiger Suit Alternatieve naam: N.V.T. Alternatieve naam: N.V.T.
Wanneer gedragen: Mei-Juni-Juli-Augustus- Wanneer gedragen: Augustus-September-
September 1974 Oktober 1974
Officiële naam: Chinese Dragon Suit Officiële naam: Mexican Sundial Suit
Alternatieve naam: N.V.T. Alternatieve naam: Pizza Suit/Aztec Suit
Wanneer gedragen: Augustus-September- Wanneer gedragen: Oktober 1974 –
Oktober 1974 – Februari-Maart-April-Mei-Juni 1977
Officiële naam: Black Phoenix Suit Officiële naam: Two-Toned Street Suit
Alternatieve naam: Black Eagle Suit Alternatieve naam: Penguin Suit
Wanneer gedragen: Juni-Juli 1975 – December 1976 Wanneer gedragen: Augustus 1975
Officiële naam: Totem Pole Suit Officiële naam: Chicken Bone Suit
Alternatieve naam: Gypsy Suit Alternatieve naam: Bear Claw/Black Aztec
Wanneer gedragen: Juli-Augustus- Wanneer gedragen: Juli-Augustus 1975
December 1975 – Maart-April-Mei 1976